"1.სად ვართ?
-როგორ,თქვენ არ გაინტრესებთ,როგორ დავიწყე წერა,როგორ იბადება რომანები ან როგორ შემიყვარდა ჩემი ცოლი?სად ვართ?საინტერესოა...ეს ადგილი ჩემი ნავსაყუდელია,აქ მოვდივარ როცა ძალიან ცუდად ვარ და ვცდილობ თავი დავაღწიო იმას,რამაც ცუდად გამხადა.ამ შემთხვევაში ეს სასმელია,ამ ოთახში მე თვითთერაპიას ვეწევი და ფსიქოლოგებისა და ფსიქიატრების აგრეშე საკუთარ თავს ვმკურნალობ.ალბათ,არასდროს დამთვრალხართ ისე,რომ საყვარელი ადამიანისთვის ფიზიკური შეურაცხყოფა მიგიყენებიათ,ალბათ არ გაგილანძღავთ საკუთარი აგენტი,ადამიანი ვინც მთელი ცოვრება შემოგწირა და არ გითქვამს მისთვის,მსოფლიოში ყველაზე უმადური ადამიანი ხარო,არ ჩაწერილხართ ლოთების სამკურნალო ჯგუფში და იქ მისულს ხალხი არ მოგვარდნიათ ფურცლებით და საწერ კალამით შეიარაღებული ავტოგრაფი მოგვეცითო,არ დაგილევიათ არაყი იმ ბოთლიდან,საიდანაც ბრაზილიის ყველაზე ბინძურ ბოგანოებს უგემიათ ბახუსის ძალა,არ ჩაგიხედავთ სარკეში და არ გითქვამთ-და მე ვარ მილიონერი?მე ვარ მსოფლიო ლეგენდა?აი,მე კი ეს ყველაფერი გამოცდილი მაქვს.ეს ქოხი აშენებულია ტიბეტური პრიციპების სრული დაცვით,აქ ვცდილობ საკუთარი სურვილი დაცამარცხო.47 დღეა აქ ვარ და რომ არა წინასწარ შეთანხმებული ჩვენი შეხვედრა,
თქვენ აქ ვერასოდეს მოხვდებოდით.უბრალოდ,არ მიყვარს დაგეგმილის არშესრულება.ოდესღაც ერთმა ბრძენმა ქალბატონმა,რომელიც 100 წელს გადაშორებული იყო,მითხრა-არასოდეს გადაუხვიო იმას,რაც ერთხელ გადაწყვიტე და დაგეგმე,თორემ........
2.ღმერთის გწამთ?
-არ ვიცი.როდესაც ძალიან პატარა ვიაყვი,მასწავლიდნენ ღმერთი უნდა გწამდეს,უნდა იარო ეკლესიაში,უნდა გადაიწერო პიჯვარი და დაჩოქილმა ილოცოო.როდესაც ახალ აღთქმას ვკითხულობდი,მივხვდი,რომ იესომ 33 წელი იცხოვრა,მთელი ამ ხნის განმავლობაში ის დადიოდა ქალაქიდან ქალაქში,ადამიანებს კურნავდა,მკვდრებს აცოცხლებდა,მას პატივით იღებდნენ,სასწაულების ჯეროდათ და თაყვანს სცემდნენ.ის ხომ სამი დღე იტანჯა.ადამიანების ნახევარზე მეტი,მთელ თუ არა ნახევარზე მეტ სიცოცხლეს ტანჯვაშია ატარებს,მათ არ შეუძლიათ სასწაულების მოხდენა,მათ მხოლოდ ბედნიერების რამდენიმე წუთი აცოცხლებთ.მას შემდეგ მჯერა იმ ღმერთის,რომელიც შენს თვალებშია,ჩემშია..
3.თქვენი ცხოვრების შავი ლაქა?
ვიღაცეები ფიქრობენ,რომ მე ციხესი ყოფნისას ყველაზე მეტად ვიტანჯებოდი.იმასაც ფიქრობენ,რომ თავმოყვარეობა შემელახა,როდესაც ცოლი ჩემგან გაიქცა....სხვათა შორის,უკანასკნელზე დავწერე რომანში "ზაჰირი".არ მრცხვენია ჩემი ცხოვრების,არ ვქმნი იმიჯს და არ მივყვები მწერლისთვის დამახასიათებელ ცხოვრების,არ ვქმნი იმიჯს და არ მივყვები მწერლისთვის დამახასიათებელ სტილს.მე არ შემრცხვება იმის აღიარების,რომ ქალის საწოლში რამდენჯერმე კრახი განვიცადე....ტუ გულწრფელი ვიქნები გეტყვით,რომ ჩემი ცხოვრების შავი ლაქა ისაა,რომ მეძავი შემიყვარდა.15 წლისამ სიყვარულსი იმედგაცრუება ვიგემე და ხელიდან გავუშვი ბედნიერების შანსი,მხოლოდ იმიტომ,რომ ის ჩემზე 18 წლით უფროსი იყო.მას შემდეგ,თავს პირობა მივეცი,რომ არავინ შემიყვარდებოდა...საკუთარი დადგენილი წესი დავარღვიე და მარია შემიყვარდა..
4.რითი ამაყობთ?
-როცა ფული გაქვს,გინდა ღირებული შექმნა,გინდა ღირებული შექმნა,სამყარო უკეთესობისკენ შეცვალო და ასე შემდეგ.გაგიკვირდება,მაგრამ რეალისტი ვარ.რომ დავფიქრდი ,მივხვდი-მე ვერ შევცვლი ჩემს ქვეყანას,მაგრამ შემიძლია შევცვალო ჩემი ქუჩა.1997 წელს მე და ჩემმა მეუღლემ გადავწყვიტეთ გაგვეხსნა უნივერსიტეტი.დღს ვამაყობ იმით,რომ სამყაროს რამდენიმე სრულფასოვანი ადამიანი ვაჩუქე.
5.რა არის ლიტერატურა?
-ლიტერატურა არაფერია,თუ არა მეტაფორები,კონფლიქტები და ემოცია...როდესაც ჰიპი ვიყავი,ვისწავლე როგორ გავარჩიო ემოცია ფიზიკური შეგრძნებისგან.30 წელზე მეტის ვიყავი,როდესაც წერა სერიოზულად დავიწყე.ეს დრო საკმარისი აღმოჩნდა იმისთვის,რომ გარკვეული გამოცდილება შემეძინა და მომეთხრო არა იმაზე ,თუ როგორ შეხვდა ორი აჩქროლებული გული ერთმასნეთს,არამედ შიზოფრენიაზე,ორგაზმსა და ქალზე და ....ქალღმერთზე.
6.ვინ ხართ თქვენ?
-მე?მე ერთი უიღბლო ადამიანი ვარ,ძალიან მიყვარს ჩემი ცოლი,თუმცა ლამაზი ქალის დანახვისას |თავს ვერ ვიკავებ და ვღალატობ.ამას დიდი ხანია მეც მივეჩვიე და ჩემი ცოლიც.მაწუხებს უძილობა,ზოგჯერ ვეტანები ნარკოტიკებს და ალკოჰოლს,მიზიდავს აზარტული თამაშები,მილიონობით დოლარი მაქ წაგებული ლას-ვეგასის კაშკაშა კაზინოებში.მეშინია სიბერის და ძროხების,არ მიყვარს ზანგები და მუსლიმანები,ვარ კარგი კულინარი და გურმანიც,მაქვს ბევრი ფული,მიუხედავად ამისა,საკუთარი თავი მაინც ვერ აღმოვაჩინე.
7.თქვენი რომანები ავტობიოგრაფიულია?
-აკი გითხარით წიგნის დაწერა რომ შეძლო,გამოცდილებაა საჭირო.ჩმი რომანები ჩემი სულის სარკეა,მე მჯერა ალქიმიის,მჯერა,რომ თუ ადამიანმა რაღაც მართლა მოინდომა,მთელი სამყარო მოეწყობა იმისთვის,რომ ოცნებას ფრთა შეესხას.მე მკითხველს არ ვატყუებ,მთავარია სიმართლის რა ნაწილს ვამხელ.
8.მუზა თავისით მოდის,თუ?....
-მუზა...მუზა ანბანშია,პირველიდან ბოლო ასომდე იმხელა ენერგია დევს,შეიძლება ადამიანის გონებამ ვერ დაიტიოს.წერისას მთავარა პირველი ასო დაწერო,მის უკან მთელი წიგნი იმალება,ანბანის უკან გმირების ცხოვრება,განცდები და გრძნობებია.10 წელი ვფიქრობდი დამეწერე სექსსა და მეძავებზე,”თერთმეტი წუთი” რამდენიმე საათში დავწერე.მთავარია წერის დროს მივენდო ინსტიქტებს,ინტუიციას.წერის ტექნიკის სწავლა ადვილიაა,დანარჩნი კი შენში უნდა იპოვო.
9.ბედისწერის გჯერათ?
-მე მჯერა ერთი რამის-როდესაც ადამიანი იბადება,მისი ისტორია წინასწარ იწერება,ცხოვრება სულ მიგანიშნებს შენი გზისკენ,საქმე იმაშია,შენ რამდენად გაყვები ამ ხაზს,არჩევანი შენზეა-შეგიძლია მას გადაუხვიო.სანამ რეალურ სიკვდილამდე მიხვალ,ცხოვრებაში 5-6 სიკვდილს მაინც შეხვდები,რამდენჯერმე მოკვდები ან მოგკლავენ,მერე ან აღდგები ან ვეღარ.....
10.სიყვარული არსებობს?
-სიყვარული არსებობს,ყველა ადამიანს ვიღაც უყვარს,მთავარია რამდენად ძლიერად გიყვარს.როგორც ჩანს მე საკმაოდ სუსტი ვარ ამ გრძნობაში.
11.რა გაძლევთ სიცოცხლის ძალას?
-ეს მეთერმეტე შეკითხვაა და ასეთი სიმბოლური.(მწერალმა თვალი თვალში გამიყარა და გაჩუმდა,შეგრძნება მქონდა,რომ ცვილის ფიგურად გადაიქცა,თითქოს ვერ მამჩნევდა,მისი მზერაც სადღაც შორს იყო ჩემგან..ამ პასუხისგან)
სიცოცხლის ძალა კითხვებსა და პასუხებშია.!